Development of Persuasive Speaking Skills Rubrics for Primary School Fourth Grade Students

Şeyma Özdil, Erol Duran

Abstract


The main purpose of speaking education is to enable individuals to express their thoughts accurately and effectively in every environment they communicate. This is possible with the teaching plan and measurement tools for different speech types. This research focuses on students’ persuasive speaking skills. In this study, we aimed to develop a rubric to evaluate the persuasive speaking skills of primary school fourth grade students in Turkish. The research was designed with a quantitative research method and survey design. The study group consists of 100 students studying in the fourth grade of primary school. A convenience sampling technique was used to determine the study group. The study data were collected in five weeks through the students’ plan papers and persuasive speech video recordings. In this process, students were asked to choose one of the topic suggestions for persuasive speeches and to plan and present their speeches. The collected data were evaluated by two raters using a rubric prepared by consulting expert opinion. The evaluation results were analysed, and a valid and reliable rubric was created. It was decided that the rubric would consist of fourteen categories, including “planning”, “attracting attention”, “expressing the problem situation”, “expressing the solution”, “visualisation”, “directing to action”, “supporting and justifying thoughts”, “appealing to emotions”, “subject integrity”, “starting and ending a conversation”, “voice utilisation”, “fluency”, “body language” and “use of time” and three achievement levels as “high”, “medium” and “low”. The developed rubric can be used in lessons by primary school fourth grade teachers.

Keywords


Speech, Persuasive Speech, Rubric

Full Text:

PDF

References


Akım, F. (2015). Halkla ilişkilerde etkili konuşma ve sunum teknikleri. Der Kitabevi.

Akkaya, A. (2020). An analysis of the persuasion strategies used by Turkish language teachers to persuade their students. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 15(2), 351-370. https://doi.org/10.29329/epasr.2020.251.20

Aktaş, E. (2020). Konuşma eğitimi açısından Türkçe öğretmeni adaylarının ikna edici konuşmalarında kullandıkları ikna teknikleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 21, 180-197. https://doi.org/10.29000/rumelide.839173

Altunbay, M. (2021). Konuşma eğitiminin temel kavramları. In Ü. Şen (Ed.), Dil eğitiminin temel kavramları (3rd ed.), (pp. 47-68). Pegem.

Andrade, H. G. (2005). Teaching with rubrics: The good, the bad, and the ugly. College Teaching, 53(1), 27–31. DOI:10.3200/ctch.53.1.27-31

An, S., Jin, H. S., & Park, E. H. (2014). Children’s advertising literacy for advergames: Perception of the game as advertising. Journal of Advertising, 43(1), 63-72. https://doi.org/10.1080/00913367.2013.795123

Avtandilyan, N. (2022). Instructional illuminators: Scoring rubrics for speaking skills. In The Proceedings of the 24th and 25th Annual TESOL Arabia International Conference and Exhibition (pp. 225-240), Dubai.

Bakir, A., & Palan, K. M. (2010). How are children’s attitudes toward ads and brands affected by gender-related content in advertising? Journal of advertising, 39(1), 35-48. DOI:10.2753/JOA0091-3367390103

Bıyık, M. (2018). İkna edici metin yazmanın öğretimi. In H. Akyol, & M. Yıldız (Eds.), Kuramdan Uygulamaya Yazma Öğretimi (pp. 188-215). Pegem Akademi.

Bitir, T., & Duran, E. (2021). Development of a rubric to evaulate the critical writing skills levels of fourth-grade primary school students. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 16(4), 255-273. DOI: 10.29329/epasr.2021.383.14

Bozkurt, B. Ü. (2017). Türkçe anadili konuşucuları için konuşma becerisi değerlendirme çerçevesi önerisi. Anadili Eğitimi Dergisi, 5(4), 924-947. DOI:10.16916/aded.336385

Brookhart, S. M. (2018). Appropriate criteria: Key to effective rubrics. Frontiers in Education, 3(22). DOI: 10.3389/feduc.2018.00022.

Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th ed.). Pearson.

Çepni, S. (2012). Performansların değerlendirilmesi. E. Karip (Ed.). In Ölçme ve değerlendirme (pp. 233-292) (2nd ed.). Pegem Akademi.

Demirel, Ö., & Şahinel, M. (2006). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Pegem A Yayıncılık.

Deniz, K. (2007). İlköğretim ikinci kademede konuşma ve dinleme yoluyla öğrencileri ikna üzerine bir araştırma [Doctoral Dissertation]. Gazi Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr

De Pauw, P., De Wolf, R., Hudders, L., & Cauberghe, V. (2018). From persuasive messages to tactics: Exploring children’s knowledge and judgement of new advertising formats. New Media & Society, 20(7), 2604-2628. https://doi.org/10.1177/1461444817728425

Desimpelaere, L., Hudders, L., & Van de Sompel, D. (2022). Children’s hobbies as persuasive strategies: the role of literacy training in children’s responses to personalized ads. Journal of Advertising, 1-16. https://doi.org/10.1080/00913367.2022.2102554

Erkek, G. (2022). Activity suggestions to develop critical reading and writing skills. International Journal of Education & Literacy Studies, 10(2), 65-70. DOI:10.7575/aiac.ijels.v.10n.2p.65

Fellows, K. L., & Madden, S. J. (2006). Persuasive speaking: It’s just a game! Communication Teacher, 20(2), 49-52. https://doi.org/10.1080/14704620600595784

Göçer, A. (2018). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme (2nd ed.). Pegem Akademi.

Gökce, M. & Bartan, M. (2022). The effect of portfolio on foreign language speaking skills of 60-72-month-old preschool children. Innovational Research in ELT, 3(1), 11-20. DOI: 10.29329/irelt.2021.449.2

Gündüz, O. (2007). Konuşma eğitimi. A. Kırkkılıç, & H. Akyol (Ed.). In ilköğretimde Türkçe öğretimi (pp. 93-146). Pegem A Yayıncılık.

Güneş, F. (2021). Türkçe öğretimi: yaklaşımlar ve modeller (9th ed.). Pegem Akademi.

Gürlek, M. (2015). Konuşmada ikna ve motivasyon. In A. Şahin (Ed.), konuşma eğitimi: Yöntemler-etkinlikler (pp. 145-150). Pegem Akademi.

Gürüz, D., & Temel-Eğinli, A. (2013). İletişim becerileri: Anlamak-anlatmak-anlaşmak. Nobel Yayın.

Irawati, E. (2017). Penggunaan Monroe’s Motivated Sequence untuk meningkatkan keterampilan publik speaking mahasiswa dalam menyampaikan pidato persuasif. Jurnal Kajian Pendidikan Dan Pengajaran, 3(2), 188-195. https://doi.org/10.30653/003.201732.48

İnceoğlu, M. (2011). Tutum algı iletişim (6th ed.). Siyasal Kitabevi.

Kaplan, K. (2021).Türkçe öğrenmenin ve öğretmenin anlamı. In E. Karagöl (Ed.), Türkçe öğrenme ve öğretim yaklaşımları (pp. 1-26). Pegem Akademi.

Karadoğan-Doruk, E. (2015). İknanın sosyal psikolojisi (Temel kavramlar ve kuramlarıyla). Derin Yayınları.

Karakoç-Öztürk, B. K., & Altuntaş, İ. (2012). İlköğretim ikinci kademede konuşma eğitimine yönelik öğretmen görüşleri: Nitel bir çalışma. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 342-356. http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/38.ozturk.pdf

Kardaş, M. N., & Tunagür M. (2018). Konuşma eğitiminin temel kavramları. In M. N. Kardaş, & R. Koç (Eds.), Dil ve edebiyat eğitiminin temel kavramları (pp. 137-149). Pegem Akademi.

Konuk, S. (2017). İkna edici yazma becerisinin geliştirilmesine yönelik bir eylem araştırması [Doctoral Dissertation]. Marmara Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr

Kurudayıoğlu, M., & Gociaoğlu, B. (2021). İkna Edici Konuşma Becerisinin Geliştirilmesinde Monroe’nun Motive Edilmiş Dizisi Tekniği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(2), 314-329. https://doi.org/10.16916/aded.859485

Kurudayıoğlu, M. & Yılmaz, E. (2013). İkna edici yazma açısından Türkçe öğretmeni adaylarının oluşturdukları metinlerin incelenmesi. VIII. Uluslararası Büyük Türk Dili Kurultayı, Bilkent Üniversitesi ve Tiran Üniversitesi, 25-28 Eylül 2013, Tiran, Arnavutluk.

Kurudayıoğlu, M., & Yılmaz, E. (2014). Nasıl ikna ediliyoruz? İkna edici metin ve yapısı. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(1), 75-102. https://dergipark.org.tr/tr/pub/eku/issue/5459/74060

Kutlu, Ö., Doğan, C. D., & Karakaya, İ. (2010). Öğrenci başarısının belirlenmesi: Performansa ve portfolyaya dayalı durum belirleme ölçme ve değerlendirme uygulamaları (3th ed.). Pegem Akademi.

Lucas, S. (2011). The art of public speaking (11th ed.). McGraw-Hill.

MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. Sınıflar) öğretim programı. Millî Eğitim Bakanlığı.

MEB. (2009). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5. Sınıflar). Millî Eğitim Bakanlığı.

MEB. (2015). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Millî Eğitim Bakanlığı.

MEB. (2019). Türkçe dersi programı (ilkokul ve ortaokul 1,2,3,4,5,6,7 ve 8.sınıflar). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.

Monroe, A. H. (1943). Monroe’s principles of speech. Scott, Foresman & Company.

Naderer, B., Borchers, N. S., Wendt, R., & Naab, T. (2021). Advertising Literacy: How Can Children and Adolescents Deal with Persuasive Messages in a Complex Media Environment?. MedienPädagogik: Zeitschrift für Theorie Und Praxis Der Medienbildung, 43, i-vi. https://doi.org/10.21240/mpaed/43/2021.07.21.X

Palmer, E. (2014). Teaching the core skills of listening & speaking. ASCD.

Parviz, E. (2019). How to survive a zombie apocalypse: Using Monroe’s Motivated Sequence to persuade in a public-speaking classroom. Communication Teacher, 34(1), 40-46. https://doi.org/10.1080/17404622.2019.1608370

Rasco, A., J. Chan, G. Peko, & D. Sundaram. (2020). Fin Craft: Immersive personalised persuasive serious games for financial literacy among young decision makers. Proceedings of the 53rd Hawaii International Conference on System Sciences, 1-10. https://aisel.aisnet.org/cgi/viewcontent.cgi?article=1004&context=hicss-53

Schreiber, L. M., Paul, G. D., & Shibley, L. R. (2012). The development and test of the public speaking competence rubric. Communication Education, 61(3), 205-233. DOI:10.1080/03634523.2012.670709

Stanley, S. L., & Lawson, C. (2020). The effects of an advertising-based intervention on critical thinking and media literacy in third and fourth graders. Journal of Media Literacy Education, 12(1), 1- 12. https://doi.org/10.23860/JMLE2020-12-1-1

Taşer, S. (2009). Konuşma eğitimi. Pegasus Yayınları.

Tutar, H., & Yılmaz, M. K. (2010). Genel iletişim: Kavramlar ve modeller. Seçkin.

Türkel, A. (2019). Konuşma eğitimi yöntem teknik ve stratejileri. In G. Çetinkaya (Ed.), konuşma ve eğitimi (pp. 137-169). Pegem Akademi.

Ulker, V. (2017). The design and use of speaking assessment rubrics. Journal of Education and Practice, 8(32), 135-141. https://core.ac.uk/download/pdf/234641197.pdf

Vercellotti, M. L., & McCormick, D. E. (2021). Constructing analytic rubrics for assessing open-ended tasks in the language classroom. TESL-EJ, 24(4), 1-19. https://tesl-ej.org/wordpress/issues/volume24/ej96/ej96a2

Yağmur-Şahin, E., & Varışoğlu, B. (2015). Konuşma türleri ve konuşmada nezaket kuralları. In A. Şahin (Ed.), konuşma eğitimi-yöntemler, etkinlikler (pp. 120-144). Pegem Akademi.

Yalçın, A. (2018). Son bilimsel gelişmeler ışığında Türkçenin öğretimi yöntemleri (4th ed.). Akçağ.

Yangil, M. K., & Topçuoğlu-Ünal, F. (2019). İkna etme tekniğinin konuşma tutumu üzerindeki etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(2), 321-336. https://doi.org/10.16916/aded.510840

Zarouali, B., Walrave, M., Ponnet, K., & Poels, K. (2019). Advertising literacy. The International Encyclopedia of Media Literacy, 1–11. DOI:10.1002/9781118978238.ieml0006




DOI: https://doi.org/10.7575/aiac.ijels.v.11n.1p.59

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Bookmark and Share


Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

2013-2024 (CC-BY) Australian International Academic Centre PTY.LTD.

International Journal of Education and Literacy Studies  

You may require to add the 'aiac.org.au' domain to your e-mail 'safe list’ If you do not receive e-mail in your 'inbox'. Otherwise, you may check your 'Spam mail' or 'junk mail' folders.