An Investigation of Turkish Language and Turkish Language and Literature Teacher Candidates’ Critical Reading Self-efficacy (The Case of Mehmet Akif Ersoy University)

Hasan BAĞCI

Abstract


The basic purpose of native language teaching is ensuring that students develop their skills in four basic language skills at an adequate level. For this purpose, Turkish Language and Turkish language and literature teachers who work in different teaching levels, especially classroom teachers, have important duties. Reading, which is among basic language skills, is a comprehension ability for individuals to reach new information and improve themselves. The thing that is important in reading is combining new information with previous information, and making sense of new information through previously learned information. A good reader should be able to make evaluations about text in a critical manner, in other words, s/he should be able to read critically. Turkish Language and Turkish Language and Literature teachers, who have the responsibility of giving students reading skills in formal education institutions, must have improved critical reading skills. In this study, the purpose was to determine the critical reading self-efficacy levels of Turkish Language and Turkish Language and Literature teacher candidates through some variables. The study data were collected by using the “Critical Reading Self-Efficacy Scale”. The SPSS 21.00 Program was used to analyze the data. From the analysis of the data, it was found that Turkish Language and Turkish Language and Literature teacher candidates have moderate critical self-efficacy levels. It was also observed that the critical reading self-efficacy perceptions of teacher candidates do not change according to gender; however, the reading self-efficacy perceptions of Turkish Language teacher candidates were found to be higher than that of the Turkish Language and Literature teacher candidates. It was also concluded that the critical reading self-efficacy perceptions of the teacher candidates, who said that they had reading habits, were higher than the teacher candidates, who said that they did not have reading habits.

Keywords


Turkish Language and Turkish Language and Literature Teacher Candidates, Critical Reading, Self-efficacy Perceptions, Reading Comprehension, Basic Language Skills

Full Text:

PDF

References


Akay, A. A. (2004). İlköğretim 2. Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Becerilerinin Matematik Problemlerini Çözme Başarısına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Akdan, O.(2016). Türkçe Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Eğilimlerinin, Eleştirel Okuma Becerisine Etkisi, T.C. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Ve Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı Türkçe Eğitimi Bilim Dalı, Kırşehir.

Aksoy, T. (2017). Okuma alışkanlığının Temel Eğitimden Ortaöğretime Geçiş (TEOG) Sınavına etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 571-588.

Akyol, H. (2011). Türkçe Öğretim Yöntemleri(4. Bs), Pegem Akademi Yayıncılık. Ankara.

Alabay, E. (2006). İlköğretim Okulöncesi Öğretmen Adaylarının Fen İle İlgili Öz Yeterlik İnanç Düzeylerinin İncelenmesi. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S:2, İstanbul.

Altunsöz, D. (2016). Türkçe Dersi 4. Sınıf Öğretim Programının Öğrencilerin Eleştirel Okuma Becerilerini Geliştirme Açısından İncelenmesi, T.C. Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Bartın.

Arıcı, A.F. (2008). Okuma Eğitimi(3.Bs), Pegem Akademi Yayıncılık, s.13, Ankara.

Ateş, S. (2013) “Eleştirel Okuma Ve Bir Beceri Olarak Öğretimi” Turkish Journal Of Education S:3, s.40-49.

Büyüköztürk, Ş. Çakmak, E. Kılıç, A., Özcan, E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi Yayınları, Ankara.

Cüceloğlu, Doğan (1999). İyi Düşün Doğru Karar Ver. Sistem Yayıncılık, İstanbul.

Çiftçi, M. (2006). “Eleştirel Okuma” Belleten Dergisi S:1, s.55-80.

Demir, R. (2017). 7. Sınıf Öğrencilerinin Eleştirel Okuma Becerileri, T.C. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı, Hatay.

Emiroğlu, H. (2014). Eleştirel Okuma Öğretiminin Eleştirel Okuma Becerisine Etkisi, T.C. Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, Düzce.

Guthrie, J. T. & Wigfield, A. (2000). Engagement and motivation in reading. In M. L. Kamil, P. B. Mosenthal, P. D. Pearson & R. Barr (Eds.), Handbook of reading research, V.3 (pp. 403-422). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.

Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma(1.Baskı), Nobel Yayıncılık Ankara.

Güneş, F. (2009). Hızlı Okuma ve Anlamı Yapılandırma Nobel Yayıncılık, Ankara

İpek, C. Ve Bayraktar, C. (2010). “Sınıf Öğretmenliği Adaylarının Beden Eğitimi Dersine İlişkinÖz-Yeterlik Algıları”, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S:2 s.67-84.

İslamoğlu, A. H. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Beta Basım Yayım Dağıtım. İstanbul.

Işık, H. (2010). Lise Öğrencilerinin Eleştirel Okuma Seviyeleri ve Eleştirel Okuma Seviyeleri İle Eleştirel Düşünme Eğilimleri ve Okuma Sıklığı Arasındaki İlişki. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yabancı Dil Öğretimi Ana Bilim Dalı, Eskişehir.

Karabay, A. (2013). “Eleştirel Okuma Öz Yeterlik Algı Ölçeğinin Geliştirilmesi”, Turkish Studies S:8 s.1107-1122.

Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.

Karasakaloğlu, N. Berker, B. (2012) “Kurmaca Metinlerin Eleştirel Okuma Becerisini Geliştirme Aracı Olarak Kullanılması” Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 33, s.95-109.

Kavcar, C. Sever, S. Oğuzkan, F.(1997). Türkçe Öğretimi, Engin Yayınları, s.41,Ankara.

Kırkkılıç, A. Külekçi, N. Gündüz, O. vd. (1999). İlk Okuma- Yazma Ve Türkçe Öğretimi, Bankalar Matbaacılık, s.98, Erzurum.

Kuran, K. (2002). “Öğretmenlik Mesleği (Niteliği ve Özellikleri)”, Adil Türkoğlu (Ed), Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Mikro Yayın Evi, Ankara.

Küçükoğlu H. (2008). İngilizce Öğretmen Adaylarının Eleştirel Okumaya Yönelik Özyeterlik Algıları (Dicle Üniversitesi, Başkent Üniversitesi ve Hacettepe Üniversitesi Örnekleri), Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları Ve Öğretim Bilim Dalı, Diyarbakır.

Özdemir, E. (2017). Eleştirel Okuma (10. Baskı), Bilgi Yayınevi, Ankara.

Özden, Yüksel (1997). Öğrenme ve Öğretme. Pegem Yayıncılık, Ankara.

Öztürk, C. ve Otluoğlu, R. (2005). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Edebi Ürünler ve Yazılı Materyaller. (Üçüncü Baskı). Pegem Akademi Yayınevi, Ankara.

Sadioğlu, Ö. Bilgin, A. (2008) “İlköğretim Öğrencilerinin Eleştirel Okuma Becerileri İle Cinsiyet ve Anne-Baba Eğitim Durumu Arasındaki İlişki” İlköğretim Online, S:7, s.814-822.

Senemoğlu, N. (2009). Gelişim Öğrenme Ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya (15. Baskı).Pegem Akademi Yayınları, s.231. Ankara.

Solheim, O. J. (2011). The impact of reading self-efficacy and task value on reading comprehension scores in different item formats. Reading Psychology, 32, 1-27.

Topçuoğlu Ünal, F ve Sever, A. (2013). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Eleştirel Okumaya Yönelik Özyeterlik Algıları. Dil ve Edebiyat Dergisi, s.33-42.

Tural, S. (1992). Sorulara cevaplarla kültür edebiyat ve dil. Ankara: Ecdad Yayınları.

Yılmaz, B. (1992). Okuma alışkanlığında öğretmenlerin rolü. Eğitim, 1(2), 5-12.




DOI: https://doi.org/10.7575/aiac.alls.v.10n.4p.14

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Bookmark and Share


Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

2010-2023 (CC-BY) Australian International Academic Centre PTY.LTD.

Advances in Language and Literary Studies

You may require to add the 'aiac.org.au' domain to your e-mail 'safe list’ If you do not receive e-mail in your 'inbox'. Otherwise, you may check your 'Spam mail' or 'junk mail' folders.